|
| • baza materiałów |
1966 /
79
|
| • publikacje |
96 /
55
|
| • Celestyn Freinet |
73
|
| • kalendarz |
8
|
| • techniki plastyczne |
29 /
141
|
| • kolorowanki |
220
|
| • nasza galeria |
312
|
| • galeria zdjęć |
607
|
| • katalog haseł |
96
|
|
| | znalezionych: 9, strona 1 z 1 |
[+]
[-]
|
| |
|
| | Zaliczana do rodziny kotów zwanych inaczej irbis. Żyje w Himalajach, Tybecie i środkowej Azji - w górach na wysokościach około 5500 metrów n.p.m. Bardzo trudno spotkać ją na wolności. Ma piękne długie centkowane futro. Przez nie od dawna stała się częstym łupem człowieka. Większość życia spędza samotnie. Wyznacza sobie teren, który przemierza podczas wypraw na polowania. Gatunek ten jest pod ścisłą ochroną.
|
| |
|
| | Wprowadzona przez Louisa Pasteura metoda zahamowania bądź przerywania działalności drobnoustrojów wywołujących szkodliwe zmiany w wielu produktach spożywczych; powszechnie stosowana w przemyśle spożywczym (pasteryzacja mleka, piwa, soków, konserw). Polega na krótkotrwałym ogrzaniu produktu (od kilku sekund do kilkudziesiciu minut)w temperaturze nie przekraczającej 100°C (przeważnie do ok. 65°C). W czasie pasteryzacji giną drobnoustroje oraz zarodniki drożdży i pleśni. Trwałość pasteryzowanych produktów wynosi od kilkudziesięciu godzin w przypadku mleka do wielu lat w przypadku kompotów czy soków i w zasadzie jest zależna od stopnia zniszczenia drobnoustrojów i hermetyczności opakowań.
Możliwa jest również pasteryzacja metodą radiacyjną poprzez poddanie produktów promieniowaniu jonizującemu.
|
| |
|
| | Duży ptak zaliczany do rzędu wiosłowatych. Pokryty białymi piórami, w okresie godowym upierzenie jest różowe. Posiada charakterystyczny długi dziób połączony od dołu z fałdem skórnym tworzącym torbę o pojemności 13 litrów. Ma krótki ogon i nogi zakończone palcami spiętymi błonami. Pelikany żyją w stadach. Żywią się rybami. Zamieszkują przede wszystkim Afrykę, Bliski Wschóg, subkontynent indyjski. Sporadycznie zalatują również do Polski. Są objete ochroną gatunkową.
|
| | Wybrane materiały w naszej bazie: |
| | • kolorowanki: Pelikan |
| |
|
| | Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika w Chorzowie - miejsce w którym można obserwować niebo. Posiada kształt olbrzymiej kopuły będącej wielkim ekranem na który specjalne projektory wysyłają obrazy. W ten sposób uzyskujemy efekt sztucznego nieba. W planetarium znajduje się szereg pomieszczeń, w których odbywają się wystawy, szkolenia, prelekcje oraz zajęcia z astronomii. W planetarium śląskim znajduje się największa w Polsce luneta. Można przez nią obserwować wiele zjawisk zachodzacych na niebie.
strona Planetarium
|
| | Wybrane materiały w naszej bazie: |
| | • akademia przedszkolaka - encyklopedia przedszkolaka - spotkania z astronomią: Wszechświat | | | • zagadki: Gwiazdy[1] | | | • zagadki: Noc | | | • akademia przedszkolaka - krzyżówki: Planeta |
| |
|
| | Kraina historyczna Polski. Nazwa Podlasie ma źródłosłów ruski - "pod Lachami" oznacza "obok Lachów" i ma to związek z przynależnością tych ziem do Rusi we wczesnym średniowieczu, a potem do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Podlasie obejmuje części województw:
• podlaskiego (Białystok, Bielsk Podlaski, Święta Góra Grabarka, Mielnik, Hajnówka, Białowieża),
• lubelskiego (Biała Podlaska, Włodawa) oraz
• mazowieckiego (Siedlce).
|
| |
|
| | Czeski taniec narodowy w takcie dwudzielnym, żywym tempie i metrum 2/4, o rytmice składającej się głównie z ósemek i szesnastek. Polka powstała około 1830 roku w Czechach i szybko rozpowszechniła się w Europie i Ameryce jako taniec salonowy, tańczony parami. W Polsce znana powszechnie, przeszła do repertuaru muzyki ludowej. Polka została wprowadzona do muzyki profesjonalnej przez B. Smetanę, występuje również w twórczości S. Moniuszki, P. I. Czajkowskiego, I. Strawińskiego oraz D. D. Szostakowicza.
|
| |
|
| | Krainy historyczne w granicach współczesnej Polski (podział wg Normana Daviesa):
• Wielkopolska (w tym Pałuki, ziemia lubuska i sieradzka)
• Małopolska
• Mazowsze
• Kujawy
• Śląsk (Dolny i Górny)
• Pomorze (w tym Kaszuby, Wschodnie i Zachodnie)
• Prusy (Warmia i Mazury)
• Polesie
• Ruś Czerwona
• Podlasie
|
| |
|
| | Ortodoksyjny odłam chrześcijaństwa, powstały w wyniku rozłamu w kościele chrześcijańskim w 1054 r. (wielka schizma wschodnia). Prawosławie uznaje dekrety tylko pierwszych 7 soborów powszechnych, nie uznaje dogmatów ustanowionych przez kolejne sobory (m.in. dogmatów o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny, Wniebowzięciu Matki Boskiej, nieomylności papieża). Główną różnicą teologiczną między prawosławiem, a katolicyzmem jest wyznawany w Credo w kościele katolickim fragment o pochodzeniu Ducha Świętego także od Syna (dogmat Filioque - "i [od] Syna"). Zgodnie z teologią prawosławną, Bóg Ojciec jest jedynym źródłem i Syna i Ducha. Prawosławie odrzuca ponadto ideę odpustu i czyśćca oraz celibat niższego duchowieństwa. Nie uznaje zwierzchnictwa biskupa Rzymu czyli papieża.
Kościół prawosławny nie dogmatyzuje wiary w takim stopniu jak kościól katolicki, natomiast częste są w prawosławiu opinie teologiczne (teologumeny), ktore mają charakter bardziej indywidualnych komentarzy niż obowiązujących powszechnie wykładni i ktore pozostawiają wiele spraw otwartych (np. nie neguje się Wniebowzięcia Matki Boskiej, ale też nie widzi się potrzeby podniesienia do rangi dogmatu, zatem pozostając otwartym na treść, neguje się jedynie formę). Również w wielu kwestiach natury moralnej i etycznej, zamiast oficjalnego stanowiska, przyjmuje się postawę indywidualnego podejścia na poziomie wierny-opiekun duchowy.
Kościół prawosławny w Polsce liczy ponad 500 tys. wiernych (na świecie - prawie 300 mln) i jest drugim pod względem liczebności kościołem chrześcijańskim (po kościele katolickim). Składa się z cerkwi lokalnych zwanych autokefailami, które pozostają w zgodności dogmatycznej. Każda autokefaliczna cerkiew jest rządzona przez Święty Sobór Biskupi. Patriarcha Konstantynopola, ze względów historycznych, zajmuje pierwsze honorowe miejsce wśród przywódców lokalnych cerkwi.
Najważniejszym miejscem dla prawosławia w Polsce jest Święta Góra Grabarka.
|
| |
|
| | Właściwie śnieżyczka przebiśnieg. Niewielka roślina wieloletnia z rodziny amarylkowatych. Osiąga do 30 cm, z podziemnej cebuli wyrastają wąskie liście oraz łodyga, na szczycie której pojawiają się białe, pochylone kwiaty. Zakwita w lutym, jest znanym zwiastunem wiosny przebijając się spod śniegu. Rośnie dziko w lasach liściastych i mieszanych oraz na łąkach i w zaroślach. W Polsce występuje rzadko, tylko w południowej i zachodniej części kraju. Substancje zawarte w cebuli i liściach są trujące dla człowieka. Jest objęta ochroną gatunkową.
|
| | | |
|
|
