• baza materiałów |
1966 /
79
|
• publikacje |
96 /
55
|
• Celestyn Freinet |
73
|
• kalendarz |
8
|
• techniki plastyczne |
29 /
141
|
• kolorowanki |
220
|
• nasza galeria |
312
|
• galeria zdjęć |
607
|
• katalog haseł |
96
|
|
OBSZAR EDUKACYJNY: Obszar edukacji przyrodniczej.
CELE OGÓLNE:
• wzbogacanie wiadomości o otaczającej przyrodzie,
• rozumienie konieczności istnienia wydm,
• poznanie chronionej roślinności,
• doskonalenie umiejętności czytania.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
• wie dlaczego istnieją wydmy i dlaczego nie należy po nich chodzić,
• poznało roślinność morską będącą pod ochroną,
• umie rozwiązać krzyżówkę i odczytać hasło.
METODA: czynna
FORMA: grupowa, indywidualna
POMOCE:
• ilustracje przedstawiające znaki zakazu: "Nie zostawiaj śmieci", "Nie niszcz roślinności na wydmach", "Nie wchodź na wydmy";
• makieta przygotowana przez nauczycielkę (wydmy usypane z piasku, z bibuły i patyków);
• niebieska bibuła imitująca morze, muszle, kamyki, mewy wykonane wg propozycji U. Barff: "Każde dziecko to potrafi".
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. Nauczycielka gromadzi dzieci na dywanie i rozpoczyna opowiadanie Nie niszczymy wydm:
B. Forma: Nie niszczymy wydm
Dzisiaj kolejny wakacyjny dzień. Specjalnie wytyczoną drogą Marta z rodzicami idzie na plażę.
- Tatusiu co to za piaskowe góry? - pyta dziewczynka.
- To wydmy. Są porośnięte roślinnością. Nie wolno po nich chodzić. Ochraniają ląd przed morzem, szczególnie w czasie sztormów - odpowiada tatuś Marcie.
Słychać szum fal i krzyk mew. Po chwili dostrzegają ogromną taflę wody. Nagle wyraźne głosy dobiegają zza wydmy.
- Robimy zawody kto dalej skoczy. Nikt nam tutaj nie będzie przeszkadzał. Hop! Jak wspaniale! - przez chwilę w powietrzu ukazała się postać chłopca.
- Co oni tam robią? - pomyślała Marta. - Przecież nie wolno tamtędy chodzić.
Nagle tuż za nią stanęli dwaj mężczyźni w dziwnych ubraniach. Na ich rękawach widniały napisy "Straż przybrzeżna".
- Chłopcy - krzyknął jeden z mężczyzn. - Podejźcie do nas.
Grupa rozbrykanych chłopców po chwili wahania niepewnie ruszyła z miejsca.
- Gdzie są wasi rodzice? Czy wiecie, że jesteście na terenie objętym ochroną? Za przebywanie na nim grozi wysoka kara. Tutaj jest specjalna tablica, która o tym informuje - jeden z męźczyzn wskazał napis umieszczony na słupie.
Chhłopcy zawstydzeni spuścili głowy.
- Bardzo przepraszamy.
Mężczyźni spojrzeli na siebie.
- Dzisiaj zwracamy wam uwagę ale musicie przyrzec, że nigdy więcej nie będziecie wchodzić na wydmy.
- Przyrzekamy - odpowiedzieli chłopcy i szybko oddalili się w stronę plaży. |
|
2. Prowadząca demonstruje wykonaną przez siebie makietę plaży.
Nawiązując do tekstu, zadaje dzieciom pytania.
- Jak nazywały się piaskowe wzniesienia?
- Co robili chłopcy na wydmach?
- Kto ich zatrzymał?
- Dlaczego należy chronić wydmy?
- Co należy zrobić, jeżeli sami nie potrafimy przeczytać tekstu na tablicy informacyjnej?
3. Nauczycielka pokazuje dzieciom ilustracje przedstawiające zakaz chodzenia po wydmach, zakaz niszczenia roślinności oraz pozostawiania śmieci. Dzieci wspólnie umieszczają je w odpowiednich miejscach na makiecie.
4. Dzieci zostają podzielone na trzy grupy. Na dużych arkuszach papieru stoją trzy pojemniki z piaskiem (wiaderka) i łopatki. Na umówiony sygnał pierwsza trójka podbiega do swoich pojemników. Wsypuje po jednej łopatce do każdego wiaderka, wraca na miejsce. Następna trójka podbiega i wysypuje z powrotem piasek z wiaderek do pojemników. Czynność wykonywana jest przez kolejne dzieci. Wygrywa ta grupa, która pierwsza zakończy wyścig i pozostawi równocześnie najmniej rozsypanego piasku.
5. Prowadząca umieszcza na tablicy szablon krzyżówki. Po odgadnięciu przez dzieci haseł, wpisuje je kolejno do pustych kratek. Wspólnie z dziećmi odczytuje rozwiązanie WYDMA.
6. Dzieci kolejno wchodzą na ławeczkę i wykonują zeskok obunóż "skoki do wody". Nauczycielka zwraca uwagę na sposób wykonania zeskoków (miękko, z ugięciem kolan). |
|
|
|