|
| • baza materiałów |
1966 /
79
|
| • publikacje |
96 /
55
|
| • Celestyn Freinet |
73
|
| • kalendarz |
8
|
| • techniki plastyczne |
29 /
141
|
| • kolorowanki |
220
|
| • nasza galeria |
312
|
| • galeria zdjęć |
607
|
| • katalog haseł |
96
|
|
OBSZAR EDUKACYJNY: Obszar edukacji kulturowo - estetycznej. Obszar edukacji przyrodniczej.
CELE OGÓLNE:
• kształcenie umiejętności układania kompozycji z różnego tworzywa przyrodniczego,
• dostrzeganie w najbliższym otoczeniu tworzyw mogących stanowić materiał plastyczno - konstrukcyjny,
• wyrabianie i doskonalenie sprawności manualnych.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
• umie wykonać kompozycję z różnego materiału przyrodniczego,
• potrafi w staranny sposób wykonać pracę,
• dostrzega w otoczeniu tworzywo przyrodnicze mogące stanowić materiał plastyczno - konstrukcyjny.
METODA: czynna
FORMA: z całą grupą, indywidualna
POMOCE: łupiny kasztanów, klej, tektura, kilka kasztanów, jarzębina, kasztany do wykorzystania podczas zabawy ruchowej.
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. Nauczycielka gromadzi dzieci wokół siebie i rozpoczyna opowiadanie pt. Wyprawa do parku.
B. Forma: Wyprawa do parku
Dzisiaj na dworze panuje piękna jesienna pogoda. Grupa przedszkolaków razem z panią maszeruje do parku.
- Hura! Hura! Będziemy zbierać kasztany! - zawołał Tomek.
- Żołędzie i kolorowe liście - klaszcząc w ręce cieszą się dziewczynki.
Pani ma bardzo tajemniczą minę.
- Dzisiaj idziemy do parku, zupełnie po coś innego.
Dzieci bardzo się dziwią. O nic nie pytają. Zatrzymują się pod starym kasztanem.
- Co też jeszcze można tutaj zbierać? - pytają panią.
Nagle... pac! Tuż przed nosem Ani przeleciał kasztan w zielonej łupinie i z dużą siłą uderzył o ziemię. Skorupka rozpadła się na kilka części, a błyszczący kasztan znalazł się pod nogami Mateusza. Pani podniosła z ziemi kolczastą łupinę.
- Właśnie to będziemy zbierali.
- Przecież to łupiny! - dzieci są zawiedzione.
- Mają kolce! Są brzydkie! Wszędzie ich pełno, zaśmiecają trawnik!
Pani nic nie mówi tylko tajemniczo się uśmiecha.
- Proszę, macie tutaj koszyki i zbierajcie. Po powrocie do przedszkola przekonacie się, że z łupin można wykonać wiele wspaniałych rzeczy. |
|
2. Prowadząca udaje się z dziećmi do parku. Dzieci zbierają łupiny kasztanów oraz całe łupiny z kasztanami w środku.
3. Po powrocie do sali, nauczycielka gromadzi wokół siebie dzieci i nawiązując do opowiadania, zadaje im pytania:
- Co zbierały dzieci w parku?
- Dlaczego dzieci nie chciały zbierać łupin z kasztanów?
- Czy łupiny z kasztanów to śmieci?
- Co zbieraliśmy dzisiaj w parku?
- Przypatrzcie się - prowadząca pokazuje dzieciom łupinę z kasztana - co wam przypomina swoim wyglądem?
4. Zabawa ruchowa Kasztany.
Dzieci dobierają się trójkami. Dwoje na zewnątrz to "łupina", jedno wewnątrz to "kasztan". Dzieci "kasztany" zawieszają na szyi emblematy kasztanów. W rytmie akompaniamentu granego na dowolnym instrumencie, dzieci "łupiny" trzymają się za ręce i rytmicznie podskakują wokół "kasztana". Na głośny sygnał (akord, klaśnięcie) i zmianę akompaniamentu dzieci puszczają swoje ręce "łupina się rozpada", przechodzą do przysiadu. "Kasztany" podskakują w dowolnych kierunkach po całej sali.
5. Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Nauczycielka wyciąga wcześniej przygotowaną tekturę. Na środku namalowany jest kontur dużego ludzika. Dzieci wypełniają jego wnętrze klejem za pomocą pędzli. Następnie ściśle układają w nim połówki łupin. Oczy mogą być wykonane z połówek kasztanów, żołędzi. Ludzik może mieć jarzębinowe guziki lub jarzębinowy szal. Kasztanowe łupiny mogą tworzyć ramę wokół ludzika, który po skończeniu zostaje umieszczony w kąciku przyrody. Jeżeli grupa liczy dużo dzieci, należy podzielić je na dwa zespoły.
uwaga:
Z łupin kasztanów dzieci mogą robić korale. Jeżeli udało się nazbierać sporo kasztanów (w całości) z łupinami można z dziećmi wyjść na podwórko i ścierać ich kolce. Wygładzone kasztany można łączyć z masą solną lub plasteliną, jak również wykorzystać do ćwiczeń i zabaw ruchowych. |
|
|
|
