|
| • baza materiałów |
1966 /
79
|
| • publikacje |
96 /
55
|
| • Celestyn Freinet |
73
|
| • kalendarz |
8
|
| • techniki plastyczne |
29 /
141
|
| • kolorowanki |
220
|
| • nasza galeria |
312
|
| • galeria zdjęć |
607
|
| • katalog haseł |
96
|
|
| TEMAT: Instrumentacja wiersza "Wiatr i jesień" |
| Autor: Bożena Forma |
CEL OGÓLNY: Rozwijanie wyobraźni - instrumentacja wiersza grą na instrumentach perkusyjnych.
Kształcenie umiejętności zgodnego współzawodnictwa.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:
• prawidłowo obrazuje tekst wiersza
• chętnie gra na instumentach perkusyjnych
• rozpoznaje charakterystyczne odgłosy przyrody
• spokojnie przyjmuje przegraną
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. Zajęcie poprzedza wycieczka do parku, podczas której nauczycielka zwraca uwagę na charakterystyczne odgłosy przyrody: szumiący wiatr; szelest liści, po których chodzą dzieci; nieliczne głosy ptaków; odgłosy spadających żołędzi i kasztanów.
2. Po powrocie do przedszkola podczas zajęć dzieci przypominają co słyszały, odtwarzają charakterystyczne dźwięki.
3. Zabawa ortofoniczna Co słychać w parku na zgłoskach kap, szu, pac.
4. Zbieramy kasztany - zabawa ruchowa.
W sali w różnych miejscach ustawione krzesełka. Zaczynając zabawę jest o jedno krzesełko mniej niż dzieci. Na każdym z krzesełek leży jeden kasztan. Dzieci poruszają się między krzesełkami zgodnie z podawanym akompaniamentem. Brak akompaniamentu oznacza zabranie kasztana z krzesełka. Dziecko, dla którego zabrakło kasztana odchodzi na bok. Zabawę powtarzamy zabierając z każdym razem jeden kasztan (nie krzesełko).
5. Omówienie budowy i brzmienia wybranych instrumentów: grzechotka, kołatka, tarka, trójkąt, tamburyno.
6. Słuchanie wiersza Wiatr i jesień w interpretacji prowadzącej.
B. Forma: Wiatr i jesień
Szu szu szu wiatr powiewa,
tańczą w parku wszystkie drzewa.
Tańczy z nimi Pani Jesień,
w koszu swoje dary niesie.
Wiatr z Jesienią chce pogadać,
nagle deszcz zaczyna padać.
Kap, kap, kap krople spadają,
wszyscy mokre głowy mają.
Parasole otwierają
i przed deszczem uciekają. |
|
7. Wiatr i jesień - zabawa orientacyjno - porządkowa.
Dziewczynki otrzymują do zawieszenia na szyję emblematy kapelusza z jesiennymi liśćmi. Chłopcy trzymają w ręce chusty. W rytmie akompaniamentu dzieci podskakują z nogi na nogę w określonym kierunku. Na zmianę akompaniamentu chłopiec "wiatr" szuka dziewczynki "jesieni". Tworzą pary, podają sobie ręce i podskakują z nogi na nogę.
8. Zabawa ilustracyjna oparta na treści wiersza połączona z jego instrumentacją. Dzieci tworzą pary w dowolnych miejscach sali. wybrane dzieci otrzymują instrumenty perkusyjne.
| Szu szu szu wiatr powiewa, |
dzieci stoją w lekkim rozkroku, wykonując dowolne ruchy rękami wyciągniętymi w górę |
| tańczą w parku wszystkie drzewa. |
| |
| Tańczy z nimi Pani Jesień, |
obroty, podskoki, inne improwizacje ruchowe |
| w koszu swoje dary niesie. |
| |
| Wiatr z Jesienią chce pogadać, |
naśladują mówienie, ręce na biodrach, przechylają głowy raz w lewo, raz w prawo |
| nagle deszcz zaczyna padać. |
| |
| Kap, kap, kap krople spadają, |
przechodzą do przysiadu, uderzają palcami o podłogę |
| wszyscy mokre głowy mają. |
| |
| Parasole otwierają |
zaciśnięte dłonie, wyciągają przed siebie dłoń na dłoni (trzymają parasole), drobnymi krokami biegną za nauczycielką |
| i przed deszczem uciekają. |
| |
|
Instrumentacja wiersza.
| Szu szu szu wiatr powiewa, |
grzechotki |
| tańczą w parku wszystkie drzewa. |
| |
| Tańczy z nimi Pani Jesień, |
kołatka |
| w koszu swoje dary niesie. |
| |
| Wiatr z Jesienią chce pogadać, |
tarka |
| nagle deszcz zaczyna padać. |
| |
| Kap, kap, kap krople spadają, |
trójkąt |
| wszyscy mokre głowy mają. |
| |
| Parasole otwierają |
uderzenie pałeczką zakończoną filcem w talerz |
| i przed deszczem uciekają. |
tamburyno |
| |
|
|
|
