|
| • baza materiałów |
1966 /
79
|
| • publikacje |
96 /
55
|
| • Celestyn Freinet |
73
|
| • kalendarz |
8
|
| • techniki plastyczne |
29 /
141
|
| • kolorowanki |
220
|
| • nasza galeria |
312
|
| • galeria zdjęć |
607
|
| • katalog haseł |
96
|
|
| Swobodny tekst stał się jednym z najbardziej popularnych aspektów pedagogiki C. Freineta. Dziecko tworzy go wtedy, gdy ma coś do powiedzenia i odczuwa potrzebę wyrażania tego piórem czy rysunkiem.
Technika ta jest szczególną formą ekspresji słownej mówionej lub pisanej, dlatego jej zastosowanie powinno być inspirowane przeżyciami dziecka związanymi, np. z wycieczką, oglądaniem spektaklu teatralnego, wystawy, wysłuchaniem audycji czy z obserwacją jakiegoś zjawiska.
Swobodny tekst mówiony: tworzą go dzieci, które nie potrafią zapisać swoich myśli za pomocą pisma. Wypowiedzi te można nagrać na taśmę magnetofonową, a potem odtwarzać, wybrać najciekawsze, wydrukować.
Tekst taki jest inspiracją do rozpoczęcia nauki czytania i pisania (już w przedszkolu) metodą naturalną.
W krótkim czasie dzieci odkryją w drukowanych wyrazach elementy podobne co do kształtu i dźwięku (sylaby i litery).
Dobrze, gdy swobodną ekspresję werbalną poprzedza swobodna ekspresja plastyczna, scenki rodzajowe tworzone przez dzieci. Wzbogaca to znacznie ich doświadczenia.
Swobodny tekst pisany: - w zajęciach prowadzonych tą techniką wyróżnia się kilka etapów:
- pisanie swobodnego tekstu,
- czytanie tekstu,
- wybór najciekawszej pracy,
- korekta tekstu,
- ćwiczenia oparte na swobodnym tekście.
Swobodne teksty mogą być pisane w różnej formie: prozy, poezji, dialogu, scenariusza przedstawienia, przepisów na dobrą zabawę, improwizacji, tekstów do pisania ze słuchu. Muszą być odpowiednio umotywowane, tzn. dzieci tworzą tekst w określonym celu. Najczęściej dla kolegi, kogoś bliskiego, z kim korespondują - jako ciekawostkę lub sprawozdanie.
Różni się on: od tradycyjnego wypracowania szkolnego. Różnice te dotyczą tematu, formy i źródła wypowiedzi, a także oceny.
Cechuje go: spontaniczność, twórczość, związek z życiem, kontakt ze środowiskiem, w którym dziecko żyje, a także głęboka ekspresja przeżyć.
Technika "swobodnego tekstu" jest cenną metodą mającą olbrzymi wpływ na rozwijanie myślenia twórczego dzieci:
- umożliwia wykształcenie u dzieci umiejętności wypowiadania swoich myśli, wrażeń, przeżyć, ustosunkowania się do danej sytuacji czy zjawiska,
- rozbudza wrażliwość na piękno języka przez wykorzystanie zgromadzonego słownictwa, związków frazeologiczno - syntaktycznych,
- wyrabia poczucie odpowiedzialności uczniów za własne wypowiedzi, rozwija ich wyobraźnię,
- kształtuje postawy kreatywne.
Zajęcia prowadzone techniką "swobodnego tekstu" mogą przebiegać w następujący sposób:
- dzieci piszą na kartkach tekst na dowolny lub wskazany przez nauczyciela temat w formie kilku zdań prozy, poezji, dialogu w zależności od swoich możliwości,
- zbiorowo wybierają tekst uzasadniając jego wybór,
- pod kierunkiem nauczyciela pracują nad korektą ewentualnych błędów w tekście,
- poprawiony tekst przepisują i mogą go ilustrować,
- przygotowany tekst drukują i powielają.
Przebieg zajęć techniką "swobodnego tekstu" odbiega od lekcji prowadzonych metodami tradycyjnymi. Ekspresja staje się punktem wyjściowym procesu dydaktycznego. Zmienia się rola nauczyciela, który ukierunkowuje zainteresowania dzieci, pobudza ich wyobraźnię, inspiruje i motywuje do pracy twórczej. Od jego pomysłowości zależy, w jakim stopniu zdoła u swoich wychowanków rozwinąć myślenie twórcze.
Swobodny tekst traktowany jest na równi z gazetką szkolną jako:
- podstawa nauki języka ojczystego,
- źródło poznania dziecka,
- punkt wyjścia do zainteresowań. |
|
|
|
